Do tego wszystkiego złapała mnie taka depresja z powodu samotności. Mąż pracuje w Londynie, w domu jest tylko w weekendy i tak mi smutno. Telefony czy gadu to jednak nie to samo.
Wszystko sie nazbierało i z tej bezsilności uroniłam łezkę czy dwie. Ale cóż, wmawiam sobie jak tantrę, że muszę być silna, że Marcin pracuje w taki sposób żeby zapewnić nam bezpieczeństwo finansowe, żeby było nam dobrze. Ale...z jednej strony jest ta myśl, a z drugiej niekiedy emocje biorą górę i zdarza się, że sobie pochlipię.
Kupiliśmy kołyskę dla naszej Fasolki. Taką małą, na pierwsze 6-7 miesięcy. Jest dość płytka także nie będę musiała nadmiernie się gimnastykować z wyciągnięciem/włożeniem Fasolki do kołyski. Teraz jestem na etapie szukania wózka, tzn. spacerówki, głębokiego wózka i fotelika samochodowego w jednym. Wpadł mi jeden taki zestaw w oko ale poluję na dobrą okazję także zakup mogę uskutecznić w każdej chwili :-)
W weekend odbyliśmy pogadankę na temat imion. Maja póki co zostaje bez zmian ale z Kajetana przeszliśmy na Mateusza. Marcinowi to imię jest obojętne i im ja dłużej o tym myślę to sama nie jestem przekonana czy napewno będzie ono dobre dla naszego syna.
Chyba jeszcze tą kwestię pozostawimy otwartą i nad męskim imieniem będę główkować.
Wieczór się zbliża i mam nadzieję, że tym razem będzie lepiej.
No comments:
Post a Comment